ANNEM!!!

Annem! Sen var olduğun için ben varım! Bu hayatta ilk yegâne varlığım. Ben seni ara sıra hiç istemeden kırdım!  Ama sen hep affeden oldun. Büyüttün binbir zorlukla bizleri, kendini unutup bizim dertlerimize ağladın. Eh artık anne oldum, dört çocukla nasıl sıkıntı çektiğini şimdi ben de anladım. Zaman gelir bilirim seni çok yorarım, inan sonra pişmanlıklarla dolarım. Çocuklarım gelir gözümün önüne, seni üzdüğüm için kendime çok kızarım. Affet beni istediğin gibi evlat olamadım, her an yakının da bulunamadım! Sen bana karşılıksız sevgi verdin, annem! İnan seni hiç isteyerek kırmadım. Bugün senin ve benim günüm, biraz sonra arayıp sana güzel sözler söyleyeceğim. Bilirsin ne yazık ki babama çekmişim J Ben sevgimi göstermeyi   pek beceremem! Soğuk ve mesafeliyim, sanki kırk kilitli sandıkta saklı gibi duygularım kapalıdır benim.  Ama sen gözümden anlarsın.J İnan içimde sevgin çok büyük; kilitleri bugün kırabilirim. Annem! Bugün anneler günü unutmadım! Elimde telefon, aklım da bütün söylenecek sözlerim. Ne kadar çok zorlansam da hepsini söyleyeceğim,

 Seni çok ama çooook seviyorum anneciğim…J

                                                                         J   Meral Bağcı J