22.04.1978
Dertler sarmalamış etrafını içi ağlayıp, yüzü gülücükler saçıyor,Onun ağabeylik gücü kalmamış, çok da bitap, yorgun yatıyor,İki ay önce abimdi beni terk eden! Yoksa buda mı terk ediyor?
Bir derdi var kanser! Doktorlar derman olmak için nafile uğraşıyor.Bir laf diyecek dermanı kalmamış, konuşmadan sadece dinliyor.Hastalığım geçecek, kurtulacağım diye, aileye o cesaret veriyor.Yatağın da derdinden ecel terleri döküyor! Ama o Azraili bilmiyor . Birini göndermiştim Yarap cennetine yetmedi mi? biri daha gidiyor. Ölümün nefesi her an ensesin de aldırmıyor! Yada bize öyle geliyor.Üzerine konduramıyoruz biz ölümü, çünkü hala gözleri gülüyor,Gökyüzünde ki yıldızları mı eksildi? Neden Allah ikisi birden alıyor,Ölüm öyle bir şeyki! Bir anda sevdiklerinin elleri bomboş kalıyor!Hiç kimse inanmadı ama oldu! Şenol abim öldü! Tabi ailesiyle beraber!
08.1977 ecel yine bize misafir geldi! Yine hediye ölümü getirdi!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder