10 Ağustos 2015 Pazartesi

ben buyum,bu benim!!!

 Benim sessizliğim, dışarıdan esip savrulan kar fırtınası gibi gürültü çıkarıyor.  Gelen seslerin hepsini siliyorum, sanki hiç yaşamıyorlar gibi.  Sadece kendi sessizliğimle sohbet ediyorum, olması gerekenler yaşanıyor, yaşanmış olmak için. Saatler bir yarış içerisin de bir birini kovalıyor, kovaladıkları benim yıllarımdan başka bir şey değil.
       Kimse bu dünya da kusursuz değildir, ben de sütten çıkmış akkaşık değilim! Sadece insanı küçük düşürecek zayıflıklardan ve üzerime gölgelerin gelmesinden kaçınırım! Hiç konuşamamak ya da konuşsam da dinleyenin olmamasıdır korkum! Zayıflıkları sevmem, ruhu ve kişiliği zayıf insanları da!
     Elimdeki korkularımla baş edeyim, yok edeyim diye çırpınırken daha yenileri filizleniyor geliyor elime! Nelerden, niye korktuğumu bilmeden yaşarım korkularımla. Yabancıların arasında kalmak, konuşurken saçmalamak, her doğrunun her yerde söylenmeyeceğini bildiğim halde, her yerde söyleyip dokuz köyden kovulup, onuncu köyü bulmaktır en çok korktuğum şeyler. Önce söylerim sonra neden çenemi tutamıyorum diye oturup döğünürüm.
   Sevgiden de korkarım fazlasından, azından, sevdiğimi kırmaktan, saçının teline zarar verilmesine dayanamadığım sevdiklerime kendim zarar vermekten. Bitmek tükenmek bilmeyen korkularımla baş başa yaşamaktandır en büyük korkum.
    Aslında Allahın yarattığı, alelade bir insanım herkes gibi! Bazen bir tarafım yapayalnız kalmak ister kuyunun dibinde ki taş gibi, diğer yanım dünyanın kalabalığına öyle bir karışır ki çiçeğin üzerine konan arının bal torbasına attığı çiçek tozlarının sesini duyabilirim kilometrelerce uzaktan. Sır Kâtibiyim, kimselerin yüreğimin derinlerine inmesine vize vermem.
   Arada gönlüme var git zalimlerin yanın da al nefesini diyorum, ne oralı olur nede terk eder oraları! Bazen bu kadar dikkat edip bir şeyler planlarken hayatım için, yaşanan diğer şeyleri ne yazık ki pas geçtiğimi, kaçırdığımı anlıyorum. İki arada kalıyorum ne beynim ne de gönlüm söz dinlemiyor! Her insan gibi iyilikleri de kötülükleri de içim de barındırıyorum! İyilerin yanın da iyi, kötülerin yanında da iyi oluyorum ve dışlanıyorum! Kendime başka biriymişim gibi dışarıdan bakabilmeyi istiyorum! Daha iyi görebilmek ve düzeltmek için hatalarımı! Ama yapamıyorum sadece düşüncem de kalıyor bu fikirlerim!
   Sevdi mi yüz kez aynı şarkıyı dinleyebilen, yüz kez aynı filmi izleyebilen tuhaf bir kadınım! Farklılıklarımın farkındayım, her ne şekilde olursam olayım günahlarımı da sevaplarımı da biliyorum kendimi böylece kabul ediyorum, dalga geçebiliyorum tuhaf huylarımla! Sanki başka bir alternatifim varmış da, bunlardan ha deyince kurtulabilirmiş gibi!
     Egom biraz büyüktür ama asla kimseyi küçümsemem! Kötülük düşünmem! Beddua etmem! Pek belli etmesem de acı çekenlere asla dayanamam! İçim onlarla beraber yanar ve erir, acılarına ortak olurum elimden geldiğince!
    Gururluyum aşırıya kaçmasam da! Kişiliğimden asla ödün vermem! Aklın üstünlüğünün söz konusu olduğu sürece gururun hep var olacağını düşünürüm! Hele de geçmişi bu kadar temiz ve başarılı Türk toplumuna mensup olmak bile yetmez mi benim bu kadar gururlu olmama. Kendimi hep asil olarak görür, asaletimin damarlarımda ki kandan geldiğini bilirim.
    Küçük insanlarla bir işim olmaz en fazla selamlaşırım! Uğraşmam bir şey bilmeyen ve öğrenmek istemeyenlerle! Ben de büyük bir insan değilim ama en azından orta halli olmak içindir bütün çabam! Ot gibi yaşamak da istemem! yaşayanları da sevmem, elimden bir şey gelmese de, bir şey yapamasam da, yapılması gerekenlerin neler olduğunu ve doğruyu, eğriyi sürekli öğrenmek isterim!
   Hiçbir şey hakkın da hiçbir bilgisi olmayan ya da sabit fikirlilerle de işim olmaz ! Onlarla yormam kafamı ve ağzımı, asla bir tartışmaya girmem,. Küçük insancıklara dünyanın en büyük beyinli adamını getirsen de, anlatsa bütün gerçeği ve doğruları apaçık, dinlemezler! Dinleseler bile hiçbir şey anlayamazlar! çünkü sıfır km. kullanılmamış bomboş örümcek ağlı beyinleri vardır onların! bu yüzden de hiç yedek parça ihtiyaçları yoktur, bitkisel bir şekilde çooook mutlu yaşarlar.
    Yaşam felsefem önyargılıdır iyilik üzerine! Her gördüğüm insana önce iyi diye bakarım, sonra güzel bir kazık yerim o iyi gibi insanlardan! J Gözümden düştü mü birisi, feriştah olsa çıkamaz düştüğü yerden tekrar yukarı bir karış bile! Çabuk vazgeçmem, sabrederim ilk başlarda, bir kez ardımı döndüm mü o ebediyen ölmüştür benim için! Ben yanılmış veya yanlış anlamış olsam bile asla geri dönmem! Hatamı kabul ederim ama konuşmam daha onla.  Artık yoktur hayatım da öyle biri, ben yok sayınca kaybolacağını umarak hiç görmezden gelirim! Kredi ben de çoktur ama, her kredi bir gün tükenir hayatta! 
   Kindir bunun adı L şeytanın en çok sevdiği günah! L Bana ceza olarak verilmiş bir huydur, asla vazgeçemediğim! Günah olduğunu bildiğim halde bir türlü yok etmeyi başaramadığım!
    Zaman herkesin olduğu gibi benim de aleyhime işliyor! Doğar doğmaz, başlıyoruz yaşlanmaya! Aslın da hiç yakalayamayacağım zamanı kovalıyorum sürekli! Çünkü çok çabalasa bile hakikatten hızlı, hiç kimse koşamıyor ardından!
    Dünyanın benim etrafım da dönmediğini biliyorum, ben güneş değilim ki!  İnişler ve çıkışlar yaşıyorum bütün insanlar gibi! Bu aralar zincirden boşanmış gibi üzerime gelen sıkıntılarla hiç uğraşasım yok! Boş vermişlik işledi ruhumun derinliklerine! Beklide bırakmalıyım bir şeylerin peşinden koşmayı! Koştukça batıyorum elimi attığım her şey ile beraber! Daha dibe vuruyorum! Ne yaparsam yapayım, ne dersem diyeyim engelleyemiyorum olacakları! Vazgeçiyorum savaşmaktan, yoruldum artık diyorum!
    Çevremde her şeye rağmen iyidir görünen yüzüm, genelde iyi derler bana! Arkamdan da kötü bir söz gelmedi kulağıma şimdiye kadar, kendini beğenmişliğim dışın da! J Valla ben onların yalancısıyım, gerçekten iyi gün dostlarımın J
   Bazen bir zeyna gibi savaşçı olan ruhum, bazen da böyle külkedisi kıvamına geliyor. Prangalarla sabitlenmiş gibiyim bu melankolik halime, bırakıp gidemiyorum da, olduğum yerde de kalamıyorum! Dedim ya ben bu aralar tuhaf bir insanım, ne sağım bellidir benim, nede solum J başkalarının yanın da oynadığım mutluluk oyununun son perdesindeyim, alkışlar eşliğin de ineceğim sahneden, polyanacılık rolümü artık bırakıyorum!
  J J J Zeynalığımı buldum artık savulun Battalgazi geliyorJJJ

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder